Om te leren leven met je kinderloosheid moet je vooral doorzettingsvermogen hebben. Het is immers een lang proces. Beslissen dat je geen behandelingen start, dat je ermee stopt, dat adoptie niks voor jou is, dat je zonder kinderen verder gaat, als dat niet je wens is, is hard. Eenmaal je dat met zekerheid hebt beslist begint er een lang proces van vallen en opstaan. Ik heb mensen horen zeggen dat ze er helemaal geen moeite mee hadden, dat ze alles eraan hadden gedaan om kinderen te krijgen en dat ze nu dus zonder spijt verder konden met "een ander leven". Ik wens het iedereen toe want dan is het tenminste voor sommige mensen een makkelijk proces maar... ik heb dat zelf een tijd gedacht maar bij mij kwam het na tweetal jaar als een boemerang terug in mijn gezicht gevlogen. Verder leven zonder verwerkingsproces werkt helemaal niet! Wat je dan wel moet doen beschrijf ik heel kort hieronder. Dit zijn enkel de basisgedachten en het proces zal voor iedereen verschillend zijn. ° Druk je gevoelens uit, altijd en overal. Natuurlijk is het niet de bedoeling alle aandacht op te eisen, scenes te maken of te dramatiseren maar zeg je familie, vrienden en collega's wat je voelt. Alleen op die manier kan je omgeving hier ook rekening mee houden. Dat zal je begrip opleveren en je verwerkingsproces vergemakkelijken. ° Verleg je focus heel bewust op de positieve kanten van kinderloosheid. Wil de dingen zien die jij net WEL kan omdat je geen kinderen hebt. ° Maak je heel directe omgeving "baby- en kidsfree": schilder de kamers die je in kinderkleurtjes had gezet en geef ze een andere bestemming. Wat wou je met die vrijgekomen tijd gaan doen?? ° Zorg heel goed voor jezelf. Een goede gezondheid en een fijn gevoel zal je helpen om dit "verlies" te verwerken. ° Blijf buiten komen: accepteer uitnodigingen, ook van mensen met kinderen. Zij proberen je te helpen. Als je dan ook eerlijk voor je gevoelens uitkomt zal je hier beter van worden. ° Zoek contact met kinderen. In het begin zal dat misschien niet goed lukken maar die contacten zullen je later helpen. Babysitten, de lievelingstante worden van kinderen in de familie of van vrienden is op termijn echt wel fijn. Zo zie je kinderen opgroeien, plannen maken,....!
Dit was het makkelijke stuk! Hier komen de harde noten:
* Neem je relatie onder de loep en zorg dat jullie samen de beslissing om kinderloos te blijven verwerken. Welke schade hebben de behandelingen en genomen beslissingen tot nu toe gemaakt, hoe gaan jullie samen aan de toekomst werken en wat als één van beide het hier veel moeilijker mee heeft dan de andere of er niet blijkt te kunnen mee leven? Zoek hulp als dat nodig blijkt. De belangrijkste tip: NEEM TIJD OM TE ROUWEN!! * Als ik dat zeg tegen mensen die ik begeleid krijg ik dikwijls het antwoord: "Rouwen?? Waarom moeten we rouwen? We hebben zelf de beslissing genomen en zijn niemand verloren. "Niet iemand maar natuurlijk hebben ze dingen verloren: de kans om ouders te worden, het leven met een gezin, de kinderen die uit elke behandeling hadden kunnen geboren worden,...!”
Omdat mensen niet stilstaan bij hun verliezen slaan ze ook heel dikwijls het volledige rouwproces over en leven ze zo goed en zo kwaad als het kan verder na hun beslissing om kinderloos te blijven. Dat is nu net nefast want vroeg of laat zal het gemis opnieuw heel hevig de kop opsteken en zullen ze door een diep dal gaan als ze niet de tijd hebben genomen om te rouwen en te verwerken. Helemaal gaat het verdriet en het gemis sowieso niet over en er zullen moeilijke momenten komen in elk kinderloos leven maar met een goede verwerking zullen ook deze momenten snel terug kunnen omgezet worden in positieve gebeurtenissen. Meer weten? Een concrete vraag of probleem? Neem contact op via het contactformulier of via de opgegeven telefoonnummers. Zie ook in de andere rubrieken op deze site.
Comments