Nee, ik zal morgen niet aan de schoolpoort staan om dochter- of zoonlief te begeleiden bij een volgende stap in zijn of haar schoolcarrière.
Ik zal ook tegen niemand trots uitleggen wat hij of zij tijdens de vakantie allemaal voor goeds gepresteerd heeft op de vakantiejob, tijdens het ingangsexamen of tijdens de leuke trips.
Maar… ik zal ook niet moeten rushen, iedereen op tijd uit de badkamer en voorbij het ontbijt krijgen en ook niet van de ene plaats naar de andere moeten vliegen om iedereen op tijd op de juiste plaats te krijgen.
Ik blijf tot 8u in bed om vervolgens een rustig ontbijt te nemen en dan met veel goesting achter mijn bureau te gaan zitten om mijn coaching- en mijn managementklanten te helpen. Geen last dus van de eerste schooldag-rush, van geen enkele schooldagrush trouwens.
Ik spring, als ik daar zin in heb, op de fiets om enkele boodschappen te doen en fiets daarna rustig terug naar huis. Ik hoef immers niemand op te halen en ik moet niet snel na schooltijd, als iedereen er is, even naar een paar winkels om nog wat schoolspullen te scoren.
En nee! Ook geen ritjes van en naar hobby’s en vriendjes en vriendinnetjes!
Mis ik iets? Ongetwijfeld!!
Maar heb ik ook heel wat gewonnen? Zeker!
Na nog wat werken ga ik enkele kilometers lopen of wandelen en daarna met mijn man iets eten en genieten van de rust op restaurant, waar op 1 september altijd bitter weinig mensen tijd voor maken.
Ook de dagen daarna zal ik de rush van het schoolgerief zoeken en terug in het ritme van het schooljaar geraken niet missen. Ik zal met plezier de lange sliert aan auto’s, die elke dag van ongeveer 7u tot 9u, door de straat gaan met plezier aan mij voorbij laten gaan.
Kinderloos doet missen maar ook winnen!
Veel succes aan iedereen met kinderen voor de rush!
Veel succes aan iedereen zonder kinderen voor het verwerken en plaatsen van je gemis! Lukt het je niet?
Ik ben er om je te leren wat ik nu al wel even onder de knie heb. Gelukkig zijn zonder kinderen!!
